در روز دوم ماه اول قمری، دختر شوهردار شوهر و فرزندانش را برای تبریک سال نو به خانه والدینش می‌آورد. وقتی دختر به خانه پدر و مادرش برمی‌گردد، باید کیسه بزرگی از بیسکویت و آب نبات تهیه کند که مادرش مثل صحنه سال نو چینی بین همسایه‌ها و روستاییان تقسیم می‌کند.

جشن بهار، یعنی سال نو قمری چینی که معمولاً به نام های سال نو، سال نو، سال نو و غیره شناخته می شود، به طور شفاهی سال نو یا سال نو نیز نامیده می شود. جشن بهار تاریخ طولانی دارد و از دعاهای سال اول سال در دوران باستان شکل گرفته است.